Фуфа (1.4.2009, 15:31) писал:
Лара, ну не вьетнамский же. Это у них там в языке- одно слово с различной интонацией обозначает различные понятия.( по- моему, во вьетнамском, хотя я могу ошибаться).
тогда вьетнамская поэзия - это джаз
Фуфа (1.4.2009, 15:31) писал:
А дословно, фразами- смогЁшь?
მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის
ქალწულებივით ხიდიდან ფენა:
Я очень люблю (цвета) фиолетового снега
дев с моста падение
მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის
печального чувства холодную влажность
და სიყვარულის ასე მოთმენა.
и любви такое терпение
ძვირფასო! სული მევსება თოვლით: - дорогая, душа наполняется снегом
დღეები რბიან და მე ვბერდები! - дни бегут и я старею
ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდ - на этой земле я только посыльный
უდაბნო ლურჯად ნახავერდები. – пустыня синевой ნახავერდები (?)
ოჰ! ასეთია ჩემი ცხოვრება: - ох, такая жизнь моя
იანვარს მოძმედ არ ვეძნელები, - январь брататься не трудится
მაგრამ მე მუდამ მემახსოვრება - но я навек запомню
შენი თოვლივით მკრთალი ხელები. - твои, как снег, бледные руки
ძვირფასო! ვხედავ... ვხედავ შენს ხელებს, - дорогая, вижу... вижу твои руки
უღონოდ დახრილს თოვლთა დაფნაში. – в беспомощно склоненном под снегом лавре
იელვებს, ქრება და კვლავ იელვებს - сверкнет, затихнет и снова свернет
შენი მანდილი ამ უდაბნოში... - твой платок в этой пустыне
ამიტომ მიყვარს იისფერ თოვლის - поэтому люблю (цвета) фиолетового снега
ჩვენი მდინარის ხიდიდან ფენა, - нашей реки с моста падение
მწუხარე გრძნობა ქროლვის, მიმოვლის - беспокоящее чувство (томление) мчит, уносит
და ზამბახების წყებად დაწვენა. - и лилии в ряд ложатся
თოვს! ასეთი დღის ხარებამ ლურჯი - снег! в такой день благовещения синий
და დაღალული სიზმრით დამთოვა. - и усталого от сна меня оставила
როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი, - как бы мне зиму пережить
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა! - как бы меня ветер оставил
არის გზა, არის ნელი თამაში... - есть путь, есть медленная игра
და შენ მიდიხარ მარტო, სულ მარტო! - и ты идешь один, совсем один
მე თოვლი მიყვარს, როგორც შენს ხმაში - я снег люблю, как в твоем голосе
ერთ დროს ფარული დარდი მიყვარდა! - когда-то скрытую печаль любил
მიყვარდა მაშინ, მათრობდა მაშინ - любил тогда, пьянил меня тогда
მშვიდი დღეების თეთრი ბროლება, - спокойных дней белый хрусталь
მინდვრის ფოთლები შენს დაშლილ თმაში - полевые листья в твоих распущенных волосах
და თმების ქარით გამოქროლება. - и волосы от ветра разметавшиеся
მომწყურდი ახლა, ისე მომწყურდი, - жажду сейчас, так жажду
ვით უბინაოს - ყოფნა ბინაში... – как для бездомного – в доме быть
თეთრი ტყეების მიმყვება გუნდი - белых лесов преследует меня легион
და კვლავ მარტო ვარ მე ჩემს წინაშე. – и снова я один на один с собой
თოვს! ამნაირ დღის ხარებამ ლურჯი - снег! в подобный день благовещения синий
და დაღალული ფიფქით დამთოვა. – и утомленного от снега меня оставила
როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი! – как мне зиму пережить
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა! – как сделать, чтобы ветер меня оставил
Ликаааа, выручай!